Κάνοντας αυτό το απλό πράγμα θα μπορούσε να βοηθήσει τη μνήμη σας

Έχετε βρεθεί ποτέ σε μια κατάσταση όπου παροτρύνατε και παροτρύνατε τον εαυτό σας να θυμηθεί κάτι, αλλά απλά δεν λειτούργησε; «Πρέπει να θυμάμαι το όνομα του συναδέλφου μου!» είναι κάτι που μπορεί να έχετε πει στον εαυτό σας στο παρελθόν. Σας βοήθησε αυτό; Αν δεν ήταν, μια πρόσφατη μελέτη που υποδηλώνει σύνδεση μεταξύ άσκησης και διατήρησης μνήμης μπορεί να σας ενδιαφέρει.

Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Τρέχουσα Βιολογία, αναφέρει ότι μπορεί να υπάρχουν οφέλη από την εκτέλεση αερόβιας άσκησης τέσσερις ώρες μετά την εκμάθηση κάτι.

Διαδικασία

Προκειμένου να ελέγξουν την πιθανή σχέση μεταξύ άσκησης και διατήρησης μνήμης, οι ερευνητές στρατολόγησαν μια ομάδα 72 συμμετεχόντων για να λάβουν μέρος σε μια σειρά δραστηριοτήτων.

Η ομάδα των 72 χωρίστηκε σε 3 με κάθε ομάδα να έχει ελαφρώς διαφορετικές δραστηριότητες. Πρώτον, όλοι οι συμμετέχοντες μελέτησαν 90 συσχετίσεις εικόνων-τοποθεσιών σε μια περίοδο περίπου 40 λεπτών.

Για να ληφθεί υπόψη η πιθανότητα η ώρα της ημέρας να επηρεάζει τη μαθησιακή ικανότητα, κάθε ομάδα χωρίστηκε σε 2, με μια ομάδα να ξεκινά τη μαθησιακή δραστηριότητα στις 9 π.μ. ενώ η δεύτερη ομάδα να ξεκινά στις 12 μ.μ.

Αμέσως μετά τη δραστηριότητα, σε όλες τις ομάδες δόθηκε στη συνέχεια ένα τεστ για να αξιολογηθεί πόσες από τις πληροφορίες που διατήρησαν από τη μαθησιακή δραστηριότητα.

Οι συμμετέχοντες εξετάστηκαν ενώ βρίσκονταν μέσα σε σαρωτή μαγνητικού συντονισμού (MRI). Αυτό επέτρεψε στους ερευνητές να αναλύσουν τη δραστηριότητα του εγκεφάλου τους. Μετά από αυτό το πρώτο τεστ, οι δραστηριότητες των ομάδων άρχισαν να παίρνουν διαφορετικό δρόμο.

Ομάδα Άμεσης Άσκησης (ΙΕ).

Μετά την ολοκλήρωση του τεστ, αυτή η ομάδα ασχολήθηκε με τις ακόλουθες δραστηριότητες:

1. Μια συνεδρία άσκησης 35 λεπτών με έως και 80 τοις εκατό του μέγιστου καρδιακού παλμού τους.
2. Μια περίοδος καθυστέρησης 3 ωρών παρακολούθησης ντοκιμαντέρ για τη φύση.
3. Πραγματοποίησαν μια δραστηριότητα άσχετη με την άσκηση.

Χωρίς ομάδα Άσκησης (ΝΕ).

Αυτή η ομάδα παρέλειψε εντελώς την άσκηση. Μετά την ολοκλήρωση της αρχικής δοκιμής, οι δραστηριότητές τους ήταν οι εξής:

1. Πραγματοποίησαν μια δραστηριότητα άσχετη με την άσκηση
2. Μια περίοδος καθυστέρησης 3 ωρών παρακολούθησης ντοκιμαντέρ για τη φύση
3. Πραγματοποίησαν μια άλλη δραστηριότητα άσχετη με την άσκηση

Ομάδα Καθυστερημένης Άσκησης (ΔΕ).

Αυτή η ομάδα πραγματοποίησε άσκηση όπως ακριβώς και με το ΔΗΛ ομάδα. Ωστόσο, η συνεδρία άσκησής τους ήταν 4 ώρες μετά τη μαθησιακή δραστηριότητα. Η σειρά των δραστηριοτήτων τους ήταν:

1. Μια περίοδος δραστηριότητας που δεν σχετίζεται με την άσκηση
2. Μια περίοδος καθυστέρησης 3 ωρών παρακολούθησης ντοκιμαντέρ για τη φύση
3. Μια συνεδρία άσκησης 35 λεπτών με έως και 80 τοις εκατό του μέγιστου καρδιακού παλμού τους

Αφού οι τρεις ομάδες είχαν ολοκληρώσει αυτές τις δραστηριότητες, 48 ώρες μετά την αρχική δραστηριότητα εκμάθησης εικόνας-θέσης, χορηγήθηκε μια δεύτερη δοκιμασία ανάκλησης μέσα σε μια μηχανή μαγνητικής τομογραφίας.

Αποτέλεσμα

Τα αποτελέσματα μετά το δεύτερο τεστ έδειξαν ότι τα μέλη της ομάδας καθυστερημένης άσκησης είχαν καλύτερες επιδόσεις, εμφανίζοντας ένα σημαντικά αυξημένο επίπεδο διατήρησης των αρχικών πληροφοριών σε σύγκριση με τις άλλες ομάδες.

Εν ολίγοις, πήραν περισσότερες σωστές απαντήσεις. Τα αποτελέσματα της μαγνητικής τομογραφίας έδειξαν επίσης αυξημένη δραστηριότητα στον ιππόκαμπο όταν δόθηκαν σωστές απαντήσεις.

Τελικές σκέψεις

Τα αρχικά αποτελέσματα αυτής της έρευνας είναι πολλά υποσχόμενα, αλλά μερικά πράγματα πρέπει να ληφθούν υπόψη:

• Δεν είναι σαφές πώς η άσκηση θα επηρεάσει την ανάκληση διαφορετικών τύπων μοτίβων.
• Η επίδραση του ποσότητα ύπνου μετά την εκτέλεση της άσκησης δεν εξετάστηκε.
• Η διατήρηση της μνήμης μετά από περίοδο μεγαλύτερη από 48 ώρες δεν είναι ξεκάθαρη, καθώς δεν δοκιμάστηκε.
• Το αποτέλεσμα της συνήθους άσκησης των συμμετεχόντων δεν λήφθηκε υπόψη.
• Προηγούμενη έρευνα δείχνει ότι χημικές ουσίες όπως το BDNF, προϊόντα που σχετίζονται με την πλαστικότητα, η νοραδρεναλίνη και η ντοπαμίνη που απελευθερώνονται κατά τη διάρκεια της άσκησης παίζουν ρόλο στη διατήρηση της μνήμης. Ωστόσο, σε αυτή τη μελέτη, τα επίπεδα αυτών των χημικών ουσιών δεν μετρήθηκαν. Αυτό σημαίνει ότι η επίδρασή τους δεν μπορούσε να μετρηθεί σε αυτήν την έρευνα.

Οι παραπάνω παράγοντες πρέπει να αναλυθούν προκειμένου να γίνει καλύτερη κατανόηση των βελτιωμένων αποτελεσμάτων που παρατηρήθηκαν στην ομάδα DE.

Ωστόσο, η βελτίωση που παρουσιάζεται σε αυτήν την ομάδα είναι ωστόσο πολλά υποσχόμενη και θα μπορούσε να είναι χρήσιμη σε εκπαιδευτικό επίπεδο ρύθμιση όπου η άσκηση θα μπορούσε ενδεχομένως να χρησιμοποιηθεί ως οικονομικά αποδοτικό μέσο για να βοηθήσει τα άτομα σε μια εκπαιδευτική σύνθεση.