Teknoloji Tarihindeki En Kötü 5 Güvence

Eğitim radyo yayıncılığının öncüsü Mary Somerville, dinleyicilere “Televizyonun uzun süre dayanmayacağına dair güvence verdiğinden beri. Bu bir şimşek gibi" derken, gadget guruları fevkalade yanılıyordu - özellikle de bu konuda bir çıkarları olduğunda. Burada, havlayan bir köpek tarafından çevrilen bir burçtan daha iyi niyetlerle, deneyimin faydasıyla ve daha az doğrulukla yapılan inanılmaz derecede yanlış beş güvenceye bakıyoruz.

1. "N-Gage QD'ye ve en son oyunlarımıza yönelik coşkulu tüketici tepkisi sayesinde, mobil oyun dünyasına liderlik etme başarımızın devam edeceğinden eminiz."
Nokia'nın Oyunlardan Sorumlu Kıdemli Başkan Yardımcısı Ilkka Raiskinen.

Oyun yöneticilerinin, Nixon İdaresi'ni okul öncesi bir parmak boyama grubu gibi gösteren psikotik olarak kendi kendini kandıran bir dünyada yaşadıklarına dair bir kanıt varsa, o da bu ifadedir. N-Gage, oyun endüstrisinde her zaman bir şakaydı ve (İsa Mesih'in Geri Döndüğü desteği hariç) her zaman bir şaka olacak. Yukarıdaki alıntı, Nokia'nın Eylül 2004'te milyonuncu konsollarının sevkiyatını kutlayan bir basın açıklamasından alınmıştır. "Satış" yerine hayati önem taşıyan "nakliye" kelimesine dikkat edin – Nokia'nın, çoğu işletmenin "kötü bir şey" olarak gördüğü, kimse satın almak istemediğinde ne kadar çok birim ürettikleri ile gurur duyma alışkanlığı vardır.

Daha da kötüsü, bunu N-Gage ile ikinci kez denediler - sistemlerin piyasaya sürülmesinden sonraki ilk iki hafta içinde dört yüz bin destenin satıldığını iddia ettiler. Aslında sadece altı bin satmışlardı. Bu sadece kötü değil – kesinlikle, şaşırtıcı derecede kötü – o kadar kötü ki Gamestop ve EB, üç gün sonra alıcılara birim başına 100$ geri ödemeye başladı. Anlayın: Bu konsol o kadar kötü yaptı ki, tüm varlığı bozulduğu için mağazalara para iadesi yapıldı.

Yukarıdaki alıntı, orijinal N-Gage'den sadece altı ay sonra piyasaya sürülen N-Gage QD'yi kutladığı için iki kat trajiktir. Bu kadar hızlı bir yükseltme yayınladığınızda, önceki sürümün ne kadar berbat bir şekilde yapıldığını ve orijinal N-Gage'in çok tasarımla dolu olduğunu kabul ediyorsunuz. İnsanların bir zamanlar asansörde Game Boy hakkında konuştuğunu duymuş ama gerçekte hiç görmemiş biri tarafından yapılmış gibi görünüyordu. Ancak çoğu insan sistemi zaten tamamen reddetmişti ve “hevesli tüketicilerin” çoğu QD'yi hiç duymamıştı bile.

2. Segway “PC kadar önemli” olacak
Adını duymuş olabileceğiniz Steve Jobs.

Time dergisinden daha az olmayan bir yayında bildirilen bu inanılmaz güvence, Segway'in piyasaya sürülmesine yol açan hiper hype'ın tipik bir örneğiydi. Uzmanlar ve profesyoneller onu o kadar yükseğe inşa ettiler ki, yapımcılar Empire State binasını ayaklık olarak kullandılar ve oldukça netleşti. kanser tedavisi 3 Aralık 2001'de duyurulsaydı, Segway Incorporated'ın bitmesini beklemek zorunda kalacaktı. konuşmak. "Devrimci" ürüne gerçek dünyadaki tepkiyi göz önünde bulundurarak, Steve Jobs ve diğerlerinin maruz kaldığı ön izleme modelinin LSD ve şekerle kaplanmış olduğu sonucuna varabiliriz.

Gerçek şu ki, Segway başarılı olmalı - bu, şehirlerde dolaşmanın bir yolu. bir yerde kanlı bir Hummer boyutunda yer bulun, mükemmel mühendislik ve dahiyane yenilikler içeriyor. Bu sadece. Görünüyor. Aptal. “Harika faktör” garanti edilemez (ve eğer bir şey olsaydı, bu kadar homofonik olurdu. insan-yardımcı) ve toplu olarak “Sıcak mı Değil mi?” hüküm geldi, on bin özdeş şeklinde geldi stand-up komik şakalar. Segway Incorporated, uzun süredir hala işin içinde, her teknik sorunu ele alan geliştirilmiş sürümleri araştırıyor ve yayınlıyor. bulmak - ve sadece Segway HT Sinclair ile oynamak için gönderilmeden önce insanların kendilerini aşmalarını ve lanet şeye binmelerini ummak C5.

3. "PSP'yi video oynatıcı olarak her zamankinden daha fazla kullanan tüketicilerimiz, özellikle kısa biçimli videolar olmak üzere daha fazla içeriğe susamış durumda"
Sony Computer Entertainment America satış ve iş geliştirme kıdemli başkan yardımcısı Phil Rosenberg.

Bir mikron ötesinde değil, gittiği yere kadar kesinlikle doğru olan başka bir PR konuşması vakası. Örneğin: Beş Atari Lynx kullanıcısının tümü antika telefonlarını kitap ayracı olarak kullanmaya başlayacaksa, o zaman "Atari Lynx" olabilir. tüketiciler sistemlerini her zamankinden daha fazla edebi araçlar olarak kullanıyorlar”, ancak bu yine de çok fazla olduğu veya bunun bir İyi bir fikir.

UMD Filmleri, Walmart'ın bile artık onları stoklamayı reddetmesiyle tam bir başarısızlık oldu - ve fark ettiniz mi bilmiyorum, ama bu adamlar her şeyi satıyorlar. Başarısızlığın çoğu doğrudan Sony'ye atfedilebilir. Her zamanki gibi, insanların ürünlerini alacaklarını varsaydılar (görünüşe göre Betamax ve Minidisc) ve ilgili tüm parayı korumak için hemen kendi ürünlerini sakatlamaya başladı. kazanmak. UMD filmlerini bir TV'de oynatamazsınız çünkü o zaman bir DVD ve ardından bir Blu-ray satın almazsınız. Sony, her filmi üç kez satın almanızı gerçekten bekliyordu ve kullanıcılar buna üzüldüğünde gerçekten şok oldular. Korsanlığı önlemek için boş diskler veya kaydediciler yok - ve eminim ki bu hareket, korsanların UMD disklerini kırmalarını üç, belki dört dakika geciktirdi. Tüm kullanıcı tabanını aynı anda ve kalıcı olarak sakatlarken.

Korsanlık sorunu, oyunların yalnızca kolay kolay kullanılamayacağı ortaya çıktığında kötüden utanç verici bir aptallığa dönüştü. PSP hafıza çubuğuna kopyalayarak, ancak aslında aptal resmi UMD'de olduğundan daha HIZLI çalıştılar diskler. Ah! UMD filmlerindeki tek büyüme endüstrisi, Sony'nin istemediği, Japon porno filmlerinde bir pazar. Sony, bunu “son derece istenmeyen” olarak nitelendirdi ve muhtemelen yetişkinlere yönelik videoların, VHS'nin onları neden düzleştirdiğinin büyük bir parçası olduğunu unutmuştu. Herhangi bir şeyi görmek için gözlerini kısmak zorunda kaldıkları bir ekranda neden o "röntgenci" hissini özgün bir şekilde yeniden yaratmak dışında porno izlemek istesin ki, bu açık değil.

4. "HD DVD formatının Paramount Pictures, Universal Pictures, New Line Cinema ve Warner Bros. tarafından bağımsız olarak desteklenmesinden çok memnunuz. Stüdyolar.”
Toshiba Corporation Başkanı ve CEO'su Bay Tadashi Okamura.

HD-DVD: gümüş madalyalı en son format savaş, altın hariç herkesin geri alınıp kafasından vurulduğu bir yarışma. HD-DVD'nin hızlı bir başlangıç ​​yaptığı görülüyordu - bu alıntı bazı çok büyük isimler içeriyor ve gerçekti ve gerçeklerden başka bir şey değildi. Geriye "bütün gerçek" denen küçük bir şey kalıyor ve işler burada ilginçleşiyor. Walt Disney, 20th gibi, Blu-Ray'e bağlılık sözü veren birçok büyük isim var. Century Fox, Buena Vista resimleri – ve garip bir şekilde Sony Pictures, üretmek konusunda isteksiz görünüyordu. HD-DVD'ler.

Sahne, küçücük bir şey dışında çağları sarsabilecek bir meydan savaşı için hazırlandı - müşterilerin umurunda değildi. Büyük şirketler, tüm filmlerini biraz daha farklı, daha pahalı bir formatta tekrar satın alma şansı için yalvararak, peonların sıraya girmediği konusunda gerçekten kafası karışmış görünüyordu. Köpüren teknik analizler, web'de ileri geri koşturuyordu. hassas bir mikroskopla donanmış bir T800'sünüz, Blu-Ray ve Blu-Ray arasında kesinlikle hiçbir fark yoktur. HD-DVD. Aslında, normal insanlar için, zaten sahip olduğumuz DVD'lerde yanlış bir şeyler olduğunu kanıtlamak için her ikisinin de çok çalışması gerekiyor ve “Çünkü yeni şeyleri satan insanlar öyle diyor” bunu kesmiyor.

Savaş çıkardıklarını ve kimsenin gelmediğini anlayan Warner Bros kararlı adımlar attı. Gittikçe daha pahalıya mal olan ve anlamsız olan çatışmanın “kazanılması” gerekmiyordu, mümkün olduğu kadar çabuk ve BİTTİ olması gerekiyordu. Ocak 2008'de Blu-Ray kampına atlayarak HD-DVD'lerde WB logolu devasa bir hançer şeklinde bitirdiler. O andan itibaren HD-DVD, Titanik'in ekstra buzla hızlı bir şekilde yeniden yaratılmasıydı ve bir ay sonra Toshiba teslim bayrağını kaldırdı.

5. "Başarılı bir lansman sağlamak için gerekli her kaynağı kullanıma sunacağız."
Carl Freer, Gizmondo'nun Kurucu Ortağı ve Yönetim Kurulu Başkanı.

Carl bunu söylediğinde dalga geçmiyordu. Elit London lansman ofisleri, güzel modellerden oluşan bir ajans, Ferarris'i ve İsveç Mafyasını mahvetti - bu sadece bir konsol lansmanı değil, bir James Bond filmi. Gizmondo şirketi, henüz hatırlamayanlarınız için “tamamen” ile eşanlamlı hale geldi. çılgın harcama" ve Waterworld'ün "başarılı bir para kazanma" olması gibi sadece "başarılı bir lansman" idi. film."

Şirket, yirmi beş bin adetten az satarken üç yüz milyon doları aşan zararlar topladıktan sonra iflas etti. Bunu bir perspektife oturtmak gerekirse, yazarak daha düşük maliyetlerle daha fazla satış elde edebilirlerdi. Her biri on bin dolar içeren karton kutularda “Gizmondo” ve onları sokakta dağıtmak köşeler.